[ubuntu-nl gemeenschapsraad] Teken van leven

[Gijs Jansen]

Beste Sense,

Je hebt tijdens de verkiezingen al aangegeven dat het mogelijk was dat
je de functie eventueel neer moest leggen i.v.m. je studie. Daarom is
spijtig dat je ons zo lang in het ongewisse hebt gehouden als raad.
Het doet mij in ieder geval wel goed, dat je dit bericht stuurt en alles
verder goed met je gaat.
Verder hebben Thomas en Leoquant, volgens mij al geschreven wat er te
schrijven valt en heb ik daar verder weinig aan toe te voegen.
Hoe het een en ander verder gaat, zullen we in de (komende)
raadsvergadering bespreken.

In ieder geval, welkom terug.

Met vriendelijke groet,

Gijs


Op 15-09-11 22:00, Sense Hofstede schreef:
> Beste raadsleden,
> 
> Het is lang geleden sinds ik voor het laatst mijn Ubuntu-mail geopend
> heb. Het zal ergens in de laatste week van april zijn geweest dat ik
> mijn IRC-cliënt voor het laatst afsloot en vanaf dat moment heb ik
> alles van Ubuntu zoveel mogelijk genegeerd. Het heeft nu ongeveer vijf
> maanden geduurd.
> 
> Dat is onacceptabel.
> 
> Gezien mijn duidelijk vertoonde ergenis over de afwezigheid en
> onbereikbaarheid is mijn eigen gedrag hypocriet en slecht. Ik wil dan
> ook mijn oprechte excuses aanbieden aan de gemeenschapsraad en aan de
> gehele gemeenschap van Ubuntu Nederland. Ik hoop in deze mail wat uit
> te kunnen leggen en dingen te kunnen regelen. Ik hoop dat ik nog een
> paar dingen recht kan zetten. Over mijn eigen positie heb ik wel mijn
> twijfels. Dat ik verdween was al erg genoeg, maar dat ik dat deed
> zonder iets te zeggen was onvergefelijk.
> 
> Het is best wel raar dat net nadat ik verkozen was tot voorzitter van
> Ubuntu Nederland volgens het door mij uitgedokterde
> organisatievoorstel, ik plotseling verdween. Waar sloeg dat op? Het
> proces werd in gang gezet door school: in de laatste week van april
> namen we afscheid van onze middelbare school, de eerste twee weken van
> mei waren een vakantie die we gebruikten om te leren voor de
> eindexamens die in de tweede helft van mei waren. Daar was ik erg druk
> mee en het was op zichzelf niet raar om vanwege de eindexamens een
> tijdje wat rustiger aan te doen bij Ubuntu Nederland. Maar dan had ik
> dat natuurlijk wel aan moeten geven.
> 
> Er speelde echter meer. Ik ben actief geweest voor Ubuntu vanaf het
> begin van 2006. Tot begin dit jaar ben ik actief gebleven voor de
> internationale gemeenschap. Gedurende die tijd wisselde mijn motivatie
> sterk, maar ik bleef wel steeds actief. Mijn eerste echte
> betrokkenheid bij Ubuntu Nederland kwam pas relatief laat, toen ik met
> Sebastian Schauenburg en Jan Claeys sprak over onze nationale LoCo
> tijdens de UDS in Brussel, in mei 2010. Ik ben vanaf dat moment steeds
> meer betrokken geraakt bij Ubuntu Nederland, omdat ik werk zag liggen
> en dat oppakte, want ik vond dat bepaalde dingen beter konden en heb
> over veel dingen wel een mening. Terwijl ik zo steeds verder betrokken
> raakte bij de organisatie van UNL negeerde ik wel steeds een knagend
> gevoel dat het mij aan motivatie ontbrak.
> 
> Tijdens het laatste jaar van de middelbare school veranderde ik als
> persoon ook behoorlijk. Met die veranderingen verschoven ook mijn
> interesses en Ubuntu verdween daarbij meer en meer naar de
> achtergrond. Toen ik eind april dus ineens mijn volle aandacht richtte
> op school en op de sociale dingen daaromheen, had ik ook al een
> motivatieprobleem. Eigenlijk had ik mij al liever niet kandidaat
> willen stellen voor het voorzitterschap, maar omdat ik vond dat er
> niemand anders was die het stokje op zou pakken zoals ik dat wilde,
> besloot ik er toch voor te gaan. Dat wreekte zich, want toen ik
> eenmaal een tijdje de Ubuntu-mail gesloten hield, voelde dat eigenlijk
> best wel goed. Een rust daalde over mij neer en ik bleef het maar
> afstellen om naar de mail te kijken.
> 
> Omdat ik het zo wegduwde en omdat ik druk bezig was met school,
> verdween het uit mijn hoofd. Voor ik het wist waren er zo een paar
> weken voorbij. Op dat moment wist ik dat er een hele dikke stapel mail
> op me zou staan te wachten wanneer ik terug zou komen. De rust van een
> Ubuntu-loos bestaan trok me ook nog steeds en ik bleef het maar
> afschuiven. Uiteindelijk kon ik mijzelf er niet meer toe bewegen mijn
> mail te openen. Ik had er geen zin in en ik schaamde mij. Toen was het
> zomaar september.
> 
> Ik schaam mij nog steeds. Ik heb mij gedragen op een manier die in
> gaat tegen wat ik wil zijn. Ik bied nogmaals mijn oprechte excuses
> aan.
> 
> Hoe nu verder? Ik heb de logs van de vergaderingen vluchtig
> doorgelezen en ik moet zeggen dat ik erg blij ben met hoe het toch nog
> gaat. De gemeenschapsraad laat zien dat ze zich goed kan redden zonder
> de voorzitter. De dingen gaan gewoon door en volgens mij zijn we
> inmiddels zelfs succesvol van hoster gewisseld. Mijn complimenten. Het
> regelmatig vergaderen binnen een vaste structuur lijkt zijn vruchten
> af te werken. De gemeenschapsleiding is echter onzichtbaar zonder
> hoofd, dat verrast me niet, want dat is het gevolg van de natuur van
> de leiding. Daarnaast valt me op dat het vooral Thomas lijkt te zijn
> die aan dingen trekt. Dat is geweldig van Thomas, maar het zou
> gezonder zijn wanneer meer mensen de kar trekken.

> 
> Ubuntu Nederland kan dus prima zonder mij. Nu is de vraag, wat moet er
> gebeuren met mij? Het organisatievoorstel dat ik zelf geschreven heb
> is niet mild over wat ik gedaan heb: jullie hadden mij 10 juni al er
> uit mogen gooien. Toch is Ronnie slechts vervangend (interim?) LoCo
> Contact gemaakt en Thomas voorzitter van de vergaderingen. Op
> Launchpad sta ik nog als voorzitter.
> 
> Ik vind dat ik het recht verspeeld heb om zelf te beslissen of ik in
> functie wil blijven. Dat is aan de gemeenschapsraad, misschien zelfs
> wel aan de stemgerechtigden. Ik vraag dus aan jullie wat jullie willen
> met mij. Ik twijfel of ik het in me heb een actieve voorzitter te zijn
> die overal aan trekt, ook bij promotie e.d.. Ik zou best willen
> blijven bijdragen aan de organisatie van Ubuntu Nederland in de
> gemeenschapsraad of gemeenschapsleiding of misschien als digitale
> voorzitter. Door mijn studie informatica aan de Rijksuniversiteit
> Groningen heb ik mijn motivatie nu wel weer herpakt. Maar ik zal wel
> iemand zijn die misschien minder hard achter evenementen aan zou
> rennen dan bijvoorbeeld Thomas, ik zou dat aan anderen over laten.
> Maar goed, dan moeten jullie mij nog wel willen. Het ligt bij jullie.
> Ik zou het begrijpen wanneer jullie het vertrouwen in mij verloren
> hebben.
> 
> Het spijt me.
> 
> Met vriendelijke groeten,